Dowódca i prezydent

Bernard Śliwiński (ur. 1883 w Poniecu, zm. 18 grudnia 1941 w oflagu w Neubrandenburgu) polski doktor praw, powstaniec wielkopolski, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, komendant okręgowy Policji Państwowej, prezydent Bydgoszczy.

20 stycznia 1920 r. na czele pułku wkroczył do Bydgoszczy i zajął miasto dla Polski. W następnych dniach zajął Świecie, Koronowo i Tucholę. Na początku lutego 1920 r. skoncentrował pułk w Koronowie, skąd skierowany został do Bydgoszczy.

W styczniu 1922 r. stanął do rozpisanego przez Radę Miejską konkursu na stanowisko prezydenta Bydgoszczy. 4 maja tego roku Rada Miejska na tajnym posiedzeniu wybrała go prezydentem miasta. 27 lipca został zaprzysiężony i od 1 sierpnia 1922 r. rozpoczął faktyczne urzędowanie.

Pragnął, aby Bydgoszcz stała się „wielkim miastem, ośrodkiem handlu i przemysłu na kresach zachodnich Polski, mocną twierdzą polskości”. 

Już w początkach swego urzędowania nasilił zabiegi władz miejskich o przyłączenie Bydgoszczy do województwa pomorskiego i przeniesienia do tego miasta siedziby województwa. Prowadził rokowania w sprawie przeniesienia Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku do Bydgoszczy. Starał się zapewnić miastu dobrą komunikację telefoniczną z większymi miastami kraju

Dużym osiągnięciem władz miejskich było zbudowanie nowej elektrowni o znacznej mocy. Rozszerzono miejską sieć kanalizacyjną i wodociągową. Powstała łaźnia miejska. W okresie jego prezydentury miasto rozrosło się i rozwinęło. Powiększył się majątek komunalny, zrealizowano ważne inwestycje miejskie. Bilans gospodarki za lata 1922-1930 był dla miasta korzystny. W okresie tym Urząd Budownictwa Miejskiego przygotował plan rozbudowy miasta, przewidujący rozrost Bydgoszczy do 600 tys. mieszkańców.

Nie zaniedbywał również spraw oświaty i kultury. Doprowadził do uzyskania przez miejskie szkoły średnie pełnych praw szkół państwowych. W związku z projektem otwarcia politechniki w województwie poznańskim, zabiegał o jej lokalizację w Bydgoszczy. Miasto ofiarowało grunt pod budowę politechniki i zobowiązało się wyasygnować brakujące środki pieniężne. W 1922 r. wziął na utrzymanie magistratu Teatr Miejski. Czynnie wspierał również poczynania zmierzające do utworzenia w Bydgoszczy Muzeum Miejskiego (powstało w 1923).

 Grupa osób oczekujących przyjazdu prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego. 

Widoczny m.in. prezydent Bydgoszczy Bernard Śliwiński (drugi od prawej)
Sierpień 1924 roku.

zdjęcie: Narodowe Archiwum Cyfrowe (nac.gov.pl)

Żywo interesował się i wspierał działalność różnorodnych organizacji i stowarzyszeń działających w Bydgoszczy. Poparł inicjatywę Witolda Bełzy dotyczącą powołania Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy, a po utworzeniu go w lutym 1923 r. został jego pierwszym prezesem (1923-1925). W latach 1925-1927 wchodził w skład Komitetu Honorowego Budowy Pomnika Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy (pomnik odsłonięto w lipcu 1927 r. przy udziale prezydenta Ignacego Mościckiego).

Mocno związany z Bydgoszczą nie stronił od ofiar na rzecz miasta. Przekazywał książki Bibliotece Miejskiej, w 1924 ufundował witraż w nowo wzniesionym kościele św. Stanisława na Siernieczku, a w 1925 r. ofiarował bydgoskiej farze antepedium ołtarza głównego.

1 września 1939 w wyniku reorganizacji dowodzenia w Poznańskiej Brygadzie Obrony Narodowej objął dowództwo pułku, w skład którego weszły trzy bataliony Obrony Narodowej: Poznański I, Poznański II i Szamotulski. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r., m.in. w walkach odwrotowych i osłonowych w bitwie nad Bzurą. Po klęsce wrześniowej został osadzony w obozie jenieckim. Zmarł 18 grudnia 1941 r. w oflagu w Neubrandenburgu.

Został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari 5 klasy, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Złotym Krzyżem Zasługi, francuską Legią Honorową oraz wieloma medalami i odznakami. 

Warto zaprezentować książkę o Bernardzie Śliwińskim (1883-1941) doktorze praw i powstańcu wielkopolskim, który w latach 1922-1930 pełnił urząd prezydenta Bydgoszczy. Autorem książki jest Marcin Chamot. Czytaj post: Książka o Śliwińskim

Źródła: 

wikipedia.pl 

Bydgoski słownik biograficzny

Narodowe Archiwum Cyfrowe - www.nac.gov.pl