29 stycznia 1967 r. (w dniu swoich urodzin) w Bydgoszczy zmarł Adam Grzymała-Siedlecki – polski krytyk literacki i teatralny, dramatopisarz, tłumacz, prozaik, reżyser.
W październiku 1923 r. przeprowadził się do Bydgoszczy, gdzie mieszkał do lipca 1934 r. Pytany o motywy wyboru nowego miejsca zamieszkania, twierdził, że „pociągała go ziemia na której siedzieli i pracowali jego przodkowie, że brał pod uwagę znaczenie polityczne i strategiczne regionu [...], wreszcie, że dostrzegł tu dogodne warunki dla spokoju, niezbędnego w pracy literackiej”. W mieście tym zajmował się przede wszystkim pracą literacką. Pisał przeważnie komedie i farsy, grywane w teatrach. Do najpopularniejszych należały: „Sublokatorka” (1922), „Popas Króla Jegomości” (1922), „Spadkobierca” (1924), „Samosęki” (1924), „Mamon do wzięcia” (1929), „Miechowiec i syn” (1934). Pisywał również artykuły i felietony, zamieszczane na łamach prasy warszawskiej, poznańskiej („Kurier Poznański”) i bydgoskiej („Dziennik Bydgoski”, „Hallerczyk”, „Gazeta Bydgoska”).
W publicystyce nie zamykał się w kręgu spraw czysto artystycznych i literackich. Osiadłszy w Bydgoszczy zwracał uwagę całego kraju na znaczenie Wielkopolski i Pomorza dla II Rzeczypospolitej oraz niebezpieczeństwo grożące ze strony Niemiec. Aktywnie uczestniczył w życiu intelektualnym i kulturalnym Bydgoszczy. Był autorem szeregu prelekcji i odczytów oraz animatorem imprez artystycznych. W latach 1925-1927 brał udział w pracach Komitetu Budowy pomnika Henryka Sienkiewicza. Pracował nad szkicem odtwarzającym dzieje Bydgoszczy od czasów najdawniejszych oraz opowiadał się za włączeniem miasta do województwa pomorskiego i przeniesieniem z Torunia do Bydgoszczy władz wojewódzkich. Dał temu wyraz w broszurce polemicznej „Pomorze czy Toruń ?” wydanej w 1937 r.
Ściśle współpracował z Biblioteką Miejską w Bydgoszczy, której przekazał w darze ok. 5 tys. jednostek bibliotecznych. (wikipedia)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz