piątek, 28 czerwca 2013

Przy sterze "Ondyny"

Kultowy statek wycieczkowy "Ondyna". Kapitanowi towarzyszy 5-letni wówczas Pan Ryszard Piestrzyński. Prawdopodobnie rok 1963. Dziękujemy za przesłane zdjęcie.

Archiwum Ryszarda Piestrzyńskiego

"Ondyna"

 W latach 1961-92 po bydgoskich akwenach pływał luksusowy statek pasażerski, zabierający w sezonie letnim 203 pasażerów - legendarna "Ondyna". Był to statek pasażerski z prawdziwego zdarzenia. Wybudowano go w Gdańskiej Stoczni Remontowej. Statek miał 30 m długości i 6 m szerokości, a wyposażony był w silnik o mocy 150 KM. Zadaszony pokład dolny służył wypoczynkowi i gastronomii, a spacerowy pokład górny - potańcówkom, dancingom z orkiestrą oraz podziwianiu nadrzecznego krajobrazu.

źródło: fotopolska.eu

 W poniedziałki, wtorki, czwartki, piątki i niedziele "Ondyna" odbywała kursy do Torunia lub Chełmna. Gdy niski stan wody w Wiśle uniemożliwiał żeglugę, statek kierowano do Nakła. Były to najczęściej wycieczki rezerwowane przez zakłady pracy. W środy i soboty odbywały się rejsy dancingowe do Brdyujścia w godz. 18-22, poprzedzone indywidualnymi rejsami do Solca Kujawskiego. By załapać się na rejs chętni ustawiali się w długich kolejkach na nadbrzeżach Brdy. W międzyczasie wielu brało udział w loterii fantowej.

 Kariera "Ondyny" skończyła się w 1992 r., kiedy to statek sprzedano do Gorzowa (armator Jan Kowaleski z Janczewa). W 2005 r. przeprowadzono kapitalny remont, wymieniono silnik. Obecnie kursuje po akwenach portu szczecińskiego jako "Joanna".

Opis: www.wyszogrod.bydgoszcz.pl

środa, 26 czerwca 2013

MEJ '79

Mistrzostwa Europy Juniorów w Lekkiej Atletyce odbyły się w dniach 16-19 czerwca 1979 roku na stadionie Wojskowego Klubu Sportowego Zawisza.


Pocztówka okolicznościowa:
Bydgoszcz - widok ogólny
WKS "Zawisza" - hala sportowa i stadion 
fot. Z. Gudanowicz, C.Woźny. W. Żyła
Krajowa Agencja Wydawnicza.
Nakład: 30 000 egz.
Cena zł 4,30 + 20 gr. na NFOZ
zbiory własne

poniedziałek, 24 czerwca 2013

Drogie damy, w piłkę zagramy ?

  Przed 41 laty, w niedzielę 25 czerwca 1972 r. na głównej płycie stadionu Polonii rozegrany został mecz piłki nożnej kobiet pomiędzy amatorskimi drużynami reprezentującymi dwa bydgoskie zakłady TELFA oraz MODUS. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem piłkarek Modusa (o ile dobrze pamiętam 2:1). Pracowałem wówczas w Telfie i wykonałem kilka zdjęć z tego meczu. Informacja ta może stanowić interesującą ciekawostkę dla badaczy historii bydgoskiego sportu, a szczególnie kobiecej piłki nożnej.
Pozdrawiam Henryk Kałużny

Drużyna Telfy w momencie przedmeczowej prezentacji

 Radość piłkarek Modusa po zakończeniu spotkania.

Bardzo dziękujemy za zdjęcia.
Piłka nożna kobiet w województwie Kujawsko - Pomorskim obecnie:
KS Unifreeze Górzno, LZS Wisła Pędzewo, GOKSIR-Start Pruszcz, Spójnia Women Białe Błota, Unia Wąbrzeźno, LKS Sokół Więcbork, TMLKS Cergia Toruń.
Więcej informacji na portalu kobiecapilka.pl  

piątek, 21 czerwca 2013

50-lecie Fordońskiej Spółdzielni Mieszkaniowej

29 listopada 1963 r. w odrębnym wówczas mieście Fordonie odbyło się zebranie założycielskie FSM. Po zaakceptowaniu celowości powołania Spółdzielni przez Centralny Związek Spółdzielni Mieszkaniowych w Warszawie, 18 czerwca 1963 r. FSM rozpoczęła działalność. Pierwszą jej siedzibą było mieszkanie, następnie pawilon przy ul. Pielęgniarskiej, a do obecnego budynku przy ul. Gen. Franciszka Kleeberga 2 Spółdzielnia wprowadziła się 1 stycznia 1983 r.  


Osiedle Bajka, ul. Gawędy 1. Rok 1984.

Osiedle Bohaterów, ul. Igrzyskowa. Lata 1982 - 1983.

Osiedle Bohaterów, lata 1982 - 1983.

Osiedle Bohaterów, ul. Monte Cassino. Rok 1984.

środa, 12 czerwca 2013

Emil Warmiński (1881-1909)

9 czerwca 1909 r. zmarł Dr Emil Warmiński - lekarz, obrońca polskości, działacz społeczny i narodowy. Twórca "Domu Polskiego" w Bydgoszczy.  13 czerwca odbył się pogrzeb. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Starofarnym.
 
 Urodził się 15 marca 1881 r. w Bydgoszczy. Był synem Ottona, sekretarza sądowego i Małgorzaty z Siudzińskich. Po śmierci ojca (1887) jego wykształceniem zajął się stryj – dr Stanisław Warmiński, znany i ceniony lekarz bydgoski. W latach 1890–1899 uczył się w gimnazjum bydgoskim, gdzie zdał maturę. Dał się poznać jako niezwykle zdolny uczeń.

 Bezpośrednio po maturze podjął studia medyczne w Marburgu, a następnie po ukończeniu pierwszego semestru, kontynuował je w Berlinie, gdzie studiowała większa grupa Polaków. Dziennik Bydgoski podaje, że do aktywnej działalności patriotycznej skłoniły go obelgi rzucane Polakom przez jednego z profesorów uniwersytetu berlińskiego, które nim głęboko wstrząsnęły. Wstąpił do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i zaczął działać w polskich organizacjach na wychodźstwie. Studia ukończył w 1904 r. we Fryburgu Bryzgowijskim, gdzie również uzyskał stopień doktora medycyny na podstawie rozprawy o tyfusie brzusznym. Następnie przez pół roku odbywał obowiązkową służbę wojskową w Berlinie.

  W maju 1905 r. wrócił do Bydgoszczy i rozpoczął praktykę lekarską. Na ścianie budynku w którym mieszkał i pracował (ul. Gdańska 9) wywiesił pierwszą w Bydgoszczy tablicę z polskim napisem „lekarz”, przez co naraził się na różnego rodzaju przykrości i szykany ze strony niektórych bydgoskich Niemców. Był ofiarnym lekarzem; często bezinteresownie pomagał Polakom i leczył ich na swój koszt. Natychmiast też włączył się w działalność narodową i społeczną bydgoskich Polaków. Przyczynił się do ożywienia działalności Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, którego był prezesem w latach 1905–1908. Uczestniczył także w działalności Towarzystwa Śpiewu „Halka” (członek zarządu), Towarzystwa Robotników Polsko-Katolickich, Towarzystwa Przemysłowego. Przyczynił się do powstania i został członkiem Towarzystwa Kupców (1909) i Towarzystwa Młodzieży Kupieckiej oraz Nadnoteckiego Stowarzyszenia Lekarzy. W czasie strajku szkolnego w 1907 r. założył bibliotekę i czytelnię dla dzieci; później zaś współdziałał przy założeniu Czytelni dla Kobiet, która rychło stała się największą i najaktywniejszą instytucją tego typu w Poznańskiem. W 1903 r. przyczynił się do założenia spółki budowlanej mającej zgromadzić środki finansowe na kupno nieruchomości dla polskich stowarzyszeń społecznych i kulturalnych. W 1907 r. ze zgromadzonych środków zakupił od niemieckiego właściciela budynek przy dzisiejszej ul. Warmińskiego 11 i zorganizował w nim Dom Polski. Wkrótce stał się on prawdziwym centrum polskiego życia narodowo-społecznego i kulturalnego.

 Sprawował liczne urzędy honorowe i pisywał do gazet liczne artykuły i rozprawy. Intensywna praca wyczerpywała jego siły, osłabione wskutek gruźlicy oraz ciężkiej choroby jelit. Usiłował je zwalczyć kuracjami we Włoszech, Szwajcarii i Zakopanem. Podleczywszy się, postarał się o stanowisko asystenta na Oddziale Ginekologii w szpitalu wrocławskim. Do Wrocławia wyjechał w sierpniu 1908 r. i tam przeszedł szczęśliwie operację jelit, lecz w dalszym ciągu chorował na gruźlicę, która ostatecznie stała się przyczyną jego zgonu.

Doktor Emil - artykuł w Gazecie Pomorskiej

źródło: wikipedia.pl
zdjęcie: pomorska.pl

poniedziałek, 10 czerwca 2013

Ku radości życia...

 Witryna sklepu radiotechnicznego w  Bydgoszczy. 
Firma R. B. Reimann była przedstawicielem Philipsa na lokalnym rynku. 
Ulica Dworcowa 25. Fotografia z 1935 roku.