Jarosław Edward Wenderlich, ur. 14 października 1948 r. w Bydgoszczy. Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydz. Prawa (1970).
W latach 1966-1970 członek Zrzeszenia Studentów Polskich. W marcu 1968 r. uczestnik protestu studenckiego w Bydgoszczy. W latach 1971-1972 pracownik Wydz. Finansowego Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy, w 1972 r. pracownik redakcji „Dziennika Wieczornego”, w 1973 r. sekretarz redakcji „Echa ZNTK” w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego (później PESA), 1973-1974 redaktor naczelny „Naszej Trybuny” w Zakładach Rowerowych Predom-Romet w Bydgoszczy, 1974-1981 aplikant, asesor i podprokurator w Prokuraturze Wojewódzkiej, 1982-1990 radca prawny w Zrzeszeniu Właścicieli i Zarządców Domów.
W październiku 1980 r. współzałożyciel pisma Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Regionu Bydgoskiego „Wolne Związki”, autor artykułów, maj-listopad 1981 r. współredaktor. Od października 1980 r. kolporter lokalnej i ogólnopolskiej prasy niezależnej, plakatów i ulotek. Od stycznia 1981 r. współzałożyciel, redaktor naczelny i autor artykułów w „Chłopskiej Sprawie”, organie „S” RI Regionu Bydgoskiego, Toruńskiego i Włocławskiego. Luty-maj 1981 etatowy rzecznik prasowy i doradca prawny oraz członek MKZ Regionu Bydgoskiego; w marcu 1981 r. uczestnik porozumień z władzami w związku z kryzysem bydgoskim; obecny na sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej. Od czerwca 1981 R. członek zespołu redakcyjnego „Serwisu Informacyjnego” MKZ.
W latach 1966-1970 członek Zrzeszenia Studentów Polskich. W marcu 1968 r. uczestnik protestu studenckiego w Bydgoszczy. W latach 1971-1972 pracownik Wydz. Finansowego Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy, w 1972 r. pracownik redakcji „Dziennika Wieczornego”, w 1973 r. sekretarz redakcji „Echa ZNTK” w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego (później PESA), 1973-1974 redaktor naczelny „Naszej Trybuny” w Zakładach Rowerowych Predom-Romet w Bydgoszczy, 1974-1981 aplikant, asesor i podprokurator w Prokuraturze Wojewódzkiej, 1982-1990 radca prawny w Zrzeszeniu Właścicieli i Zarządców Domów.
W październiku 1980 r. współzałożyciel pisma Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Regionu Bydgoskiego „Wolne Związki”, autor artykułów, maj-listopad 1981 r. współredaktor. Od października 1980 r. kolporter lokalnej i ogólnopolskiej prasy niezależnej, plakatów i ulotek. Od stycznia 1981 r. współzałożyciel, redaktor naczelny i autor artykułów w „Chłopskiej Sprawie”, organie „S” RI Regionu Bydgoskiego, Toruńskiego i Włocławskiego. Luty-maj 1981 etatowy rzecznik prasowy i doradca prawny oraz członek MKZ Regionu Bydgoskiego; w marcu 1981 r. uczestnik porozumień z władzami w związku z kryzysem bydgoskim; obecny na sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej. Od czerwca 1981 R. członek zespołu redakcyjnego „Serwisu Informacyjnego” MKZ.
Posiedzenie Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność",
które
obyło się kilka dni po tzw. wydarzeniach bydgoskich.
Na zdjęciu:
przemawia Antoni Tokarczuk, przy nim siedzą: Michał Bartoszcze, Jarosław
Wenderlich, Krzysztof Gotowski, NN.
Fot. NN, zbiory Ośrodka KARTA/Independent Polish Agency
Wenderlich, Krzysztof Gotowski, NN.
Fot. NN, zbiory Ośrodka KARTA/Independent Polish Agency
IPA), przekazał Józef Lebenbaum.
23-24.03.1981
23-24.03.1981
Po 13 grudnia 1981 r. działacz podziemia. W 1982 r. członek założyciel Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom w Bydgoszczy; współorganizator i uczestnik Mszy za Ojczyznę oraz Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. W latach 1982-1989 autor artykułów w „Informatorze Bydgoskim” i „Bydgoskim Podziemnym Serwisie Informacyjnym NSZZ «Solidarność» Regionu Bydgoskiego”. Kolporter książek niezależnych (Rewolucja bez rewolucji, Polska zgwałcona, Katyń), znaczków z podobizną Lecha Wałęsy (1985), kalendarzy (1983-1989). W 1987 współzałożyciel pism podziemnych: „Chrześcijańskiego Informatora Kulturalnego” i „Świadectwa”, autor artykułów, 1989-1990 redaktor naczelny „Świadectwa”. Zatrzymywany na 48 godz. (przed manifestacjami 1 i 3 maja 1983 w Bydgoszczy), przesłuchiwany (w spr. KOS i w związku z nielegalną działalnością wydawniczą), poddawany przeszukaniom, wzywany na rozmowy ostrzegawcze, utrudniano mu pracę radcy prawnego.
Do marca 1989 r. członek Komitetu Obywatelskiego w Bydgoszczy. W 1989 założyciel Stowarzyszenia Politycznego Prawda i Sprawiedliwość. 1989-1990 tzw. dodatkowy radny z ramienia opozycji w Komisji Praworządności i Przestrzegania Prawa WRN w Bydgoszczy; współzałożyciel, przewodniczący i I wiceprzewodniczący Stronnictwa Pracy. Styczeń-kwiecień 1990 członek KZ „S” przy ZR Bydgoskiego, rzecznik prasowy ZR. Od 1990 wicedyr., następnie dyr. Delegatury NIK w Bydgoszczy.
Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (1997), Krzyżem Semper Fidelis (2006), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Medalem Kazimierza Wielkiego. Członek honorowy Dzielnicy Kujawsko-Pomorskiej Związku Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" w Polsce, członek Bractwa Inflanckiego i członek Konfraterni Sierpeckiej w Bydgoszczy.