Jest to wyspa rzeczna o powierzchni ok. 0,06 ha (45 m x 13 m). Położona na Brdzie, tuż za Jazem Farnym, w pobliżu katedry bydgoskiej oraz mostu im. Jerzego Sulimy-Kamińskiego. Powstawała w II połowie XIX wieku z materiału rzecznego podczas regulacji Brdy. Na mapach miasta pojawiła się po raz pierwszy 1876 r. W latach 30. XX w. planowano postawienie na wyspie figury św. Barbary, której projekt opracował bydgoski rzeźbiarz Piotr Triebler. Do realizacji jednak nie doszło.
Pocztówka z lat 1900-1917
Dawny Most Gdański i wyspa św. Barbary
Wyspa i kościół farny na początku XX w.
fotobydgostiana.blox.pl
Nazwa wyspy pochodzi od kultu św. Barbary, patronki szyprów i sterników bydgoskich. Prawo do uprawiania żeglugi na Brdzie i Wiśle Bydgoszcz miała zagwarantowane w przywileju lokacyjnym Kazimierza Wielkiego, a potwierdzone zostało później przez innych królów. Cech szyprów rzecznych został zatwierdzony w Bydgoszczy w 1487 r. przez Andrzeja Kościeleckiego – starostę bydgoskiego i podskarbiego wielkiego koronnego. Z XV wieku istnieją przekazy o działającym w mieście Bractwie Sterników, które ufundowało kaplicę w kościele Karmelitów. Po zburzeniu kościoła w 1822 r. obraz św. Barbary przeniesiono do kościoła farnego.
Próby świetlnej iluminacji wyspy podejmowano już
w dwudziestoleciu międzywojennym
Lata 1930-1939
Narodowe Archiwum Cyfrowe
Październik 1934 r.
Narodowe Archiwum Cyfrowe
Tratwy na Brdzie mijają wyspę
Lata 1940-1944
fotopolska.eu / elmis
Rzeka Brda w latach 1972-1974
Pocztówka KAW
fotopolska.eu / Mikrob
Wyspa w latach 1974-1975
Fot. A. Stelmach
Pocztówka KAW
Informacje: wikipedia.pl
