Urodził się 21 września 1888 roku w Warszawie. Studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych u tak znakomitych profesorów jak Konrad Krzyżanowski i Stanisław Lenz. Uczeń Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie i Wyższej Szkoły Handlowej w Lozannie, którą ukończył w 1908 roku. W 1917 roku zorganizował pierwszą wystawę indywidualną. Pokazał na niej około stu prac. Od 1920 mieszkał w Zalesiu koło Bydgoszczy, a od listopada 1920 roku w samej Bydgoszczy. Okres II wojny światowej spędził we Lwowie, a po jej zakończeniu wrócił do miasta nad Brdą i wstąpił do Związku Polskich Artystów Plastyków. W nurt życia artystycznego miasta włączył się bardzo intensywnie, nie tylko swoją twórczością malarską, ale również poprzez współorganizowanie i członkostwo w ważnych stowarzyszeniach artystycznych.
Kościół na Starym Rynku
Powrót Bydgoszczy do Macierzy
Malował portrety rybaków, robotników, rzemieślników i sprzedawców. Należał do Konfraterni Artystów Juliana Fałata w Toruniu. Poszukując tematów, podróżował m.in. do Wenecji, Sarajewa, Dubrownika, Paryża, Lozanny, Norymbergi i Essen. Wystawiał w Muzeum Miejskim w Bydgoszczy i na Salonie Bydgoskim.
Kościół Klarysek
Malarstwo Rupniewskiego budziło duże zainteresowanie gdyż w swojej konwencji artystycznej było niezmiernie czytelne. Z całą pewnością było ono odbiciem jego radości życia i widzianego świata. Koloryt obrazów jasny i pogodny utrzymany był najczęściej w różach, czerwieniach, jasnych błękitach i ciepłych brązach.
Kościół Świętej Trójcy
fot. Andrzej Adamski
fot. Andrzej Adamski
Fontanna Potop
Ulubioną techniką artysty była akwarela i w niej wypowiadał się najpełniej. Właśnie akwarela rozcieńczona dużą ilością wody nadaje jego pracom świetlistości i lekkości. Artysta związany całym sercem z Bydgoszczą utrwalał jej piękno w bardzo licznych pracach. Dzisiaj wiele jego dzieł jest już dokumentem historycznym mówiącym o dawnych urokach miasta takich jak: Wenecja Bydgoska, Kanał Bydgoski, Ulica Jatki czy Stary Rynek z obecnie nie istniejącym kościołem Pojezuickim.
Wenecja bydgoska
Kanał Bydgoski
Tematem prac są również pejzaże i wspaniała architektura miast pomorskich Torunia, Chełmna, bądź też pejzaży morskich, np. Helu. Stworzył też liczne portrety i martwą naturę. Jego dzieła były prezentowane na wielu wystawach zbiorowych urządzanych przez Muzeum Miejskie w Bydgoszczy. Wystawy indywidualne były eksponowane m.in. w warszawskiej "Zachęcie".
Kościół Klarysek
Dworzec kolejowy
"Kochany synu"
Akwarela/papier, 46 x 57,5 cm
sygnowany p.g.: 'JRUPNIEWSKI'.
Na odwrocie nalepki Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie
oraz Salon Doroczny zorganizowany przez TZSP
źródło: Desa.pl
Akwarela/papier, 46 x 57,5 cm
sygnowany p.g.: 'JRUPNIEWSKI'.
Na odwrocie nalepki Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie
oraz Salon Doroczny zorganizowany przez TZSP
źródło: Desa.pl
Artysta w Krakowie w 1936 roku
(NAC)
Na wystawie prac członków Okręgu Pomorskiego Związku Polskich Artystów Plastyków w maju 1946 roku otrzymał nagrodę bydgoskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej i medal 600.lecia miasta Bydgoszczy. Od wiosny 1947 przebywał w szpitalu dla psychicznie i nerwowo chorych w Świeciu, gdzie zmarł. Był nazywany "bydgoskim Canalettem". 43 jego prace znajdują się w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy. Jerzy Rupniewski zmarł w wieku 62 lat 10 czerwca 1950 roku.
Źródła:
A. Borucka - Nowicka, Jerzy Rupniewski (1888-1955), [w:] XIII Kronika Bydgoska, Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, Bydgoszcz 1993.
Desa.pl
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Narodowe Archiwum Cyfrowe.
A. Borucka - Nowicka, Jerzy Rupniewski (1888-1955), [w:] XIII Kronika Bydgoska, Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, Bydgoszcz 1993.
Desa.pl
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Narodowe Archiwum Cyfrowe.
